ទិសដៅថ្មីសម្រាប់របរត្បាញសំពត់សង្កិមរបស់ប្រជាជនខ្មែរនៅខេត្តអានយ៉ាង

បន្តភ្ជាប់ជាមួយនឹងផលិត ឧបត្ថម្ភលើកកម្ពស់វិជ្ជាជីវៈ អភិវឌ្ឍន៍បណ្តាផលិតផលតម្បាញប្រពៃណីស្របតាមស្តង់ដារ OCOP គឺវិធីដែលសិប្បករនៅភូមិតម្បាញសំពត់សង្កិមខ្មែរនៅឃុំ វ៉ាន់យ៉ាវ ទិញបៀន (ខេត្ត អានយ៉ាង) កំពុងនិងធ្វើដើម្បីការពាររក្សានិងពាំនាំជីវិតថ្មីដល់មុខរបរតម្បាញប្រពៃណីស្ថិតនៅជាច្រើនសតវត្សរ៍នៅតំបន់ បៃនូយ នៃខេត្ត អានយ៉ាង។

នាង ចន្ទី ធ្វើការយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ក្បែរក្តារកីក្នុងការត្បាញសំពទ់សង្កិមនាំមកពានិជ្ជសញ្ញា "សូត្រខ្មែរ"ល្បីឈ្មោះឆ្ងាយជិត
នាង ចន្ទី ធ្វើការយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ក្បែរក្តារកីក្នុងការត្បាញសំពទ់សង្កិមនាំមកពានិជ្ជសញ្ញា "សូត្រខ្មែរ"ល្បីឈ្មោះឆ្ងាយជិត

* ជក់ចិត្តដិតអារម្មណ៍ក្នុងការផ្ទេរបន្តមុខរបរ

ក្នុងនាមជាសិប្បករវ័យចំណាស់មួយរូប ហើយក៍ជាសិប្បករនៅក្នុងភូមិតម្បាញសំពត់សង្កិម ខ្មែរ លោកស្រី នាង សាម៉ន បានអោយដឹងថា មុខរបរតម្បាញសំពត់សង្កិមនៅទីនេះមានតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ហើយត្រូវបានបន្តពីជំនាន់មួយទៅជំនាន់មួយតាមទំនៀមទម្លាប់។ បច្ចុប្បន្ននេះ នៅភូមិ ស្រីស្កុត ឃុំ វ៉ាន់យ៉ាវ មានគ្រួសារជាច្រើនដែលមានជាង ៣ ជំនាន់ផ្សារភ្ជាប់អាជីពត្បាញសំពត់សង្កិមប្រពៃណីនេះ។

សិប្បករ នាង សាម៉ន បានផ្សារភ្ជាប់របរត្បាញសំពត់សង្គិមខ្មែរ ជាង ៥០ឆ្នាំមកហើយ ហើយបានបន្តបង្រៀនសិប្បកម្មប្រពៃណីដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ

សិប្បករ នាង សាម៉ន បានផ្សារភ្ជាប់របរត្បាញសំពត់សង្គិមខ្មែរ ជាង ៥០ឆ្នាំមកហើយ ហើយបានបន្តបង្រៀនសិប្បកម្មប្រពៃណីដល់មនុស្សជំនាន់ក្រោយ

បើតាមសិប្បករ នាង សាម៉ន ការបង្កើតរចនាម៉ូដក្បូរក្បាច់រចនាលើសំពត់ជនជាតិខ្មែរ តែងតែបង្កប់នូវអត្ថន័យវប្បធម៌ ជំនឿ និងជីវិតរស់នៅប្រចាំថ្ងៃ។ អ្នកតម្បាញនឹងគូររូបលើក្រដាស ឬដោយផ្ទាល់លើក្តារកី។ មាន​បច្ចេកទេស​តម្បាញ​ខុសៗ​គ្នា​ជា​ច្រើន​ដូច​ជា​ការ​ត្បាញ​ធម្មតា ការ​តម្បាញ​ប៉ាក់ និង​ការ​ត្បាញ​ផ្កា។ បច្ចេកទេសនីមួយៗបង្កើតសំពត់មានលំនាំ និងលក្ខណៈខុសៗគ្នាទៅតាមគំរូបានរចនា។ នេះទាមទារភាពប៉ិនប្រសប់ ភាពល្អិតល្អន់ និងការអត់ធ្មត់។ សិប្បករ នាង សាម៉ន ចែករំលែកថា “កាលពីមុន គ្រប់គ្រួសារនៅតំបន់នេះ មានត្បាញសំពត់សង្កិមសម្រាប់ស្ត្រីត្បាញបែបបុរាណ ដេរសំលៀកបំពាក់ ក្រមា​ សារ៉ុង… នារីខ្មែរភាគច្រើនចេះត្បាញសម្លៀកបំពាក់ដោយខ្លួនឯងសម្រាប់ថ្ងៃរៀបការរបស់ខ្លួន។

tho-cam-16022025.jpg
នាង ចន្ទី ធ្វើការយ៉ាងយកចិត្តទុកដាក់ក្បែរក្តារកីក្នុងការត្បាញសំពទ់សង្កិមនាំមកពានិជ្ជសញ្ញា "សូត្រខ្មែរ"ល្បីឈ្មោះឆ្ងាយជិត

ក៏ដូចជាស្ត្រីខ្មែរជាច្រើននៅក្នុងភូមិ ស្រីស្កត់ ដែរ នាង ចន្ទី ត្រូវបានម្តាយបង្រៀនត្បាញសំពត់សង្កិមតាំងពីអាយុ១០ឆ្នាំ ហើយរៀនត្បាញយ៉ាងប៉ិនប្រសប់ពេលនៅក្មេង។ បើតាមនាង ចន្ទី បានរៀនសិប្បកម្មពីជីដូនមកម្តាយតាំងពីគាត់នៅក្មេង។ បន្ទាប់​មក​ម្ដាយ​ក៏​បាន​បង្រៀន​​ពី​វិធី​ធ្វើ​សិប្បកម្ម ហើយ​ក៏​បន្ត​បង្រៀន​កូន​ស្រី​ទៀត។ ដើម្បីលើកស្ទួយសិប្បកម្មប្រពៃណីរបស់គ្រួសារ គាត់បានពង្រីកសិប្បកម្មនេះដោយការធ្វើពិពិធកម្មផលិតផល រួមផ្សំជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍន៍ទេសចរណ៍ ដើម្បីនាំអ្នកមកទស្សនានៅទីនេះដើម្បីទទួលយកបទពិសោធន៍នៃការតម្បាញប្រពៃណីរបស់ប្រជាជន។

បើតាមអ្នកស្រី នាង ចន្ទី ជាធម្មតា ជាងតម្បាញពូកែម្នាក់មានជំនាញត្រូវចំណាយពេលពី ៥ ទៅ ៧ ថ្ងៃ ទើបអាចសម្រេចបានផលិតផលមួយ។ ជាមធ្យម ជាងតម្បាញម្នាក់ៗអាចរកចំណូលបានពី ៣-៥ លានដុងក្នុងមួយខែ អាស្រ័យលើកម្រិតជំនាញរបស់អ្នកតម្បាញ និងឋិតលើផលិតផលមានលំនាំស្មុគស្មាញ ឬសាមញ្ញ។ កម្រិតប្រាក់ចំណូលនេះជាមូលដ្ឋានជួយបង្កើនប្រាក់ចំណូលគ្រួសារ។

* ការរស់រានឡើងវិញនៃភូមិរបរ

ផលិតផលតម្បាញសំពត់សង្កិមខ្មែរនៅឃុំ វ៉ាន់យ៉ាវ ភាគច្រើនជាហត្ថកម្មបានជាងាយសម្គាល់ដឹងបានដោយគំនូរ ក្បូរក្បាច់រចនាស្មុគ្រស្មាញ លំនាំដ៏ប៉ិនប្រសប់ បង្កប់នូវតម្លៃជំនឿ វប្បធម៌មានតាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ពីរូបភាពវត្តអារាម ផ្កា ស្លឹក ពុទ្ធបដិមា... ផលិតផលសំពត់សង្កិមខ្មែរនីមួយៗមានលក្ខណៈវប្បធម៌ប្រពៃណីពិសេស មិនមានអ្វីអាចជំនួសបានសូម្បីតែដំណាក់កាលតូចបំផុត។

tho-cam-160220251.jpg
ជាងតម្បាញ "ចាប់កប្បាស" យ៉ាងល្អិតល្អន់ ដើម្បីបង្កើតរូបរាងនៅលើក្តាកីនីមួយៗ

ចំណុចវិសេសវិសាលនៃបច្ចេកទេសជ្រលក់ពណ៌របស់ភូមិសំពត់សង្កិម វ៉ាន់យ៉ាវ គឺការប្រើប្រាស់ថ្នាំជ្រលក់ចម្រាញ់ចេញពីរុក្ខជាតិធម្មជាតិ មើម ផ្លែឈើមាននៅក្នុងតំបន់។ ប្រភេទរុក្ខជាតិនីមួយៗនឹងបង្កើតពណ៌ផ្សេងគ្នា បង្កើតតារាងពណ៌ចម្រុះសម្រាប់ផលិតផលចុងក្រោយ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ តាមរយៈការថ្កើងថ្កំនិងឱនភាពនៃប្រវត្តិសាស្ត្រ មានពេលមួយការត្បាញសំពត់សង្កិមហាក់ដូចជាបាត់បង់។ ផលិតផល​ត្បាញ​ដោយ​ម៉ាស៊ីន​ឧស្សាហកម្ម​មាន​ល្បឿន​លឿន និង​ថោកបានជា​ប្រជាជន​ពេញ​ចិត្ត បង្ក​ឱ្យ​មាន​ការ​ប្រកួត​ប្រជែង​យ៉ាង​ខ្លាំង​សម្រាប់​អាជីព​តម្បាញហត្ថកម្ម...

លោកស្រី នាង ចិន្តា ទី នាយិកាសហករណ៍តម្បាញសំពត់សង្កិម វ៉ាន់យ៉ាវ បានអោយដឹងថា គោលចារិកស្នាមសញ្ញាដល់ការ “ការរស់ឡើងវិញ” នៃភូមិរបរតម្បាញសំពត់សង្កិមប្រពៃណីក្នុងស្រុកគឺនៅឆ្នាំ ១៩៩៨ ផ្តើមពីការឧបត្ថម្ភពីអង្គការ CARE (អូស្ត្រាលី) សម្ព័ន្ធនារីខេត្តអានយ៉ាង បានអនុវត្តគម្រោង “ស្តារឡើងវិញនូវភូមិរបរតម្បាញសំពត់សង្កិមខ្មែរវ៉ាន់យ៉ាវ”។ នៅឆ្នាំ២០០២ មូលដ្ឋានបានបង្កើត “សហករណ៍ត្បាញសំពត់សង្កិមខ្មែរវ៉ាន់យ៉ាវ” ដោយមានការចូលរួមពី ៧១ គ្រួសារ និងសមាជិក ១២៦ នាក់។

tho-cam-1602202512.jpg
ផលិតផលសង្កិម វ៉ានើយ៉ាវ ត្រូវបានបញ្ជាក់ជាពាណិជ្ជសញ្ញារួមជាមួយនឹងពានិជ្ជសញ្ញា "សូត្រខ្មែរ"

បច្ចុប្បន្ននេះ ​សហករណ៍​មាន​សមាជិក​ចំនួន ៦៣ នាក់ ក្នុង​នោះ​មាន​សិប្បករ ២ នាក់ កម្មករ​ជំនាញ ២ នាក់​។ ទាំងនេះគឺជា “ស្នូល” សម្រាប់យើងក្នុងការរក្សា និងអភិវឌ្ឍអាជីពតម្បាញប្រពៃណីរបស់ជនជាតិខ្មែរនៅក្នុងមូលដ្ឋាន។ ក្នុងឆ្នាំ ២00៦ ផលិតផល "សំពត់សង្កិមវ៉ាន់យ៉ាវ" ត្រូវបានផ្តល់នាយកដ្ឋានកម្មសិទ្ធិបញ្ញា (ក្រសួងវិទ្យាសាស្ត្រនិងបច្ចេកវិទ្យា) ផ្តល់ការការពារពាណិជ្ជសញ្ញាសមូហភាព។ មួយឆ្នាំក្រោយមក មុខរបរតម្បាញសំពត់សង្កិមរបស់ឃុំ វ៉ាន់យ៉ាវ ត្រូវបានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនខេត្តទទួលស្គាល់ថាជាភូមិសិប្បកម្មប្រពៃណី។

បច្ចុប្បន្ននេះ ផលិតផលសំពត់សង្កិមខ្មែរ វ៉ាន់ យ៉ាវ មានលក់នៅលើទីផ្សារក្នុងស្រុក និងក្រៅប្រទេស ក្រោមពាណិជ្ជសញ្ញា “សូត្រខ្មែរ”។ មិន​ត្រឹម​តែ​ប៉ុណ្ណោះ “សូត្រ​ខ្មែរ” ក៏​ត្រូវ​បាន​នាំ​ចេញ​ទៅ​កាន់​ប្រទេស​ថៃ កម្ពុជា មីយ៉ាន់ម៉ា… ផលិតផល​លំដាប់​ខ្ពស់​មួយ​ចំនួន​បម្រើ​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​មក​ពី៖ អឺរ៉ុប ជប៉ុន កូរ៉េ អូស្ត្រាលី…។

tho-cam-160220251234.jpg
ភ្ញៀវ​ទេសចរ​រីករាយ​នឹង​ផលិត​ផល​អំបោះសង្កិម​របស់​ប្រជាជន​ខ្មែរ​នៅ​ឃុំ វ៉ាន់យ៉ាវ ទីរួខេត្ត ទិញបៀន ខេត្ត អានយ៉ាង

ដើម្បីរួមចំណែកអភិវឌ្ឍន៍សិប្បកម្មតម្បាញសង្កិមខ្មែរ វ៉ាន់យ៉ាវ ជាសិប្បកម្មប្រពៃណីមានទំនាក់ទំនងនឹងសហគមន៍ខ្មែរនៅខេត្ត អានយ៉ាង តាំងពីយូរយារណាស់មកហើយ ចាំបាច់ត្រូវមានការឧបត្ថម្ភពីរដ្ឋាភិបាល និងស្ថាប័នគ្រប់ថ្នាក់ក្នុងការបង្កើតយន្តការគោលនយោបាយ បណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ តភ្ជាប់ស្វែងរកទិន្នផលផលិតផល ជំរុញការអភិវឌ្ឍន៍ទេសចរណ៍ភូមិសិប្បកម្ម...

តាមប្រធានគណៈកម្មាធិការប្រជាជនឃុំ វ៉ាន់យ៉ាវ លោក ឡឹម វ៉ាន់ធៀន នាពេលខាងមុខ មូលដ្ឋាននឹងពង្រឹងការបណ្តុះបណ្តាល បណ្តុះបណ្តាលវិជ្ជាជីវៈ និងលើកកម្ពស់សមត្ថភាពគ្រប់គ្រងសហករណ៍ បង្កើតការងារជាបណ្តើរៗជូនប្រជាជនក្នុងមូលដ្ឋាន។ ទន្ទឹមនឹងនោះ សម្របសម្រួលកសាង និងតភ្ជាប់ផ្លូវទេសចរណ៍ នាំភ្ញៀវមកទស្សនា ស្វែងយល់បទពិសោធន៍ និងទិញផលិតផលរបស់ភូមិសិប្បកម្ម... ដោយហេតុនេះ លើកតម្កើងតម្លៃវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់ភូមិសិប្បកម្ម នាំមកជីវភាពស្ត្រីរួមចំណែកថែរក្សា និងលើកស្ទួយអភិវឌ្ឍន៍ភូមិសិប្បកម្ម ដើម្បីឲ្យសិប្បកម្ម វ៉ាន់យ៉ាវ ក្លាយជានិមិត្តសញ្ញាវប្បធម៌ប្រពៃណីរបស់ជនជាតិ នៅខេត្ត អានយ៉ាង។

អត្ថបទនិងរូបថត៖ កុងម៉ាវ
ប្រែសម្រួលដោយ៖ សឺន ហេង

អ្នកប្រហែលជាចាប់អារម្មណ៍

ការអភិរក្ស និងលើកស្ទួយអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ជនជាតិជាយុទ្ធសាស្ត្រអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព ជាភារកិច្ចរួមរបស់សង្គមទាំងមូល ក្នុងនោះការអប់រំដើរតួនាទីជាសំខាន់

រក្សាដួងព្រលឹងវប្បធម៌ តីង្វៀន ក្នុងសាលារៀន

ក្នុងអំឡុងឆ្នាំកន្លងទៅ ផ្នែកអប់រំ និង បណ្តុះបណ្តាលខេត្ត ដាក់ឡាក់ បានសហការជាមួយនឹងផ្នែកវប្បធម៌យ៉ាងសកម្មដាក់ដំណើរការកម្មវិធី ដំណោះស្រាយជាច្រើនដោយមានបណ្តាសកម្មភាពចម្រុះ សម្បូរបែប នាំមកនូវចំណេះដឹងអំពីលក្ខណៈប្រពៃណីដ៏ល្អប្រពៃជូនសិស្សសាលា។

សិប្បកម្ម​តម្បាញ​សំពត់សង្គិម​នៅ ស៊ីថយ ឧទ្ទេសនាម​គំរូ​សំពត់សង្គិម​ដល់​ភ្ញៀវ​ទេសចរ

ឆ្លងកាត់បទពិសោធន៍ត្បាញសំពត់សង្គិមនៅភូមិសិប្បកម្ម ស៊ីថយ ខេត្ត ដាក់ឡាក់

ភូមិ ស៊ីថយ (ឃុំ ស៊ន់ឡាញ់ ខេត្ត ដាក់ឡាក់) ត្រូវបានគេស្គាល់ថាជាកន្លែងរក្សាទុកនូវសិប្បកម្មតម្បាញប្រពៃណីរបស់ជនជាតិ បាណា។ មិនត្រឹមតែជាលក្ខណៈវប្បធម៌ប្រកបដោយអត្តសញ្ញាណប៉ុណ្ណោះទេ សិប្បកម្មតម្បាញនៅទីនេះក៏ជាចំណុចលេចធ្លោទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរក្នុងការធ្វើដំណើររបស់ពួកគេដើម្បីស្វែងរកអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ផងដែរ។

សិប្បករ ថាច់ ទុង បង្រៀនពីរបៀបវាយស្គរឆៃយ៉ាំ ដល់ ថាច់ សែន ជាកូនប្រុសពៅក្នុងគ្រួសារ។

អ្នករក្សាចង្វាក់ស្គរ ឆៃយ៉ាំ នៅតាមភូមិស្រុក

រាល់ឱកាសពិធីបុណ្យនៅភូមិម្តងៗ សំឡេងស្គរឆៃយ៉ាំបន្លឺឡើងតាមរយៈដៃដ៏ប៉ិនប្រសប់របស់សិប្បករ ថាច់ ទុង។ លោកបានចំណាយជាងពាក់កណ្តាលជីវិតរបស់ខ្លួនផ្សារភ្ជាប់ជាមួយរបាំឆៃយ៉ាំបុរាណ រួមចំណែកថែរក្សា និងផេ្ទរបន្តវប្បធម៌ខ្មែរដល់ក្មេងៗជំនាន់ក្រោយ។

ពិធីកិច្ចសំបូងសង្រូងមួយរបស់បងប្អូនជនជាតិ អ៊ើឌូ ធ្វើឡើងក្នុងពិធីទទួលផ្គរលាន់​ដើមឆ្នាំ​ប្រព្រឹត្តឡើងអស់រយៈពេលវែងគួរសមដោយមានវប្បធម៌ចម្រុះពណ៌អន្តោគ្រាមដ៏ល្អឯក ពិសេសដាច់​ដោយឡែក

ថែរក្សាទំនៀមទម្លាប់​វប្បធម៌ ​ជំនឿ​របស់​សហគមន៍​ជនជាតិ​ អ៊ើឌូ

ក្រសួងវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍បានមានសេចក្តីសម្រេចចិត្តលេខ 2192/QĐ-BVHTTDL ស្តីពីការទទួលស្គាល់ "ពិធីបុណ្យទទួលផ្គរលាន់ដើមឆ្នាំរបស់ជនជាតិ អ៊ើឌូ នៅឃុំ ង៉ាមៃ ខេត្ត ង៉េអាន" ជាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីជាតិ ស្ថិតក្នុងទម្រង់ទំនៀមទម្លាប់សង្គមនិងជំនឿ។ ពិធីទទួលផ្គរលាន់ដើម​ឆ្នាំ​មានអត្ថិភាព​ជិត​ ១០០​ ឆ្នាំកន្លង​មក​ហើយ ជាពិធីបុណ្យដ៏ធំហើយសំខាន់ មានពិធីកិច្ចជាច្រើនពោរពេញដោយលក្ខណៈវប្បធម៌ដ៏វិសេសវិសាលដោយឡែករបស់ជនជាតិ អ៊ើឌូ។ ដោយមានការទទួលស្គាល់នេះ បច្ចុប្បន្ន ខេត្ត ង៉េអាន មានបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីជាតិចំនួន ១៤។

ការបង្រៀនអក្សរ ខ្មែរ ជួយឲ្យសិស្សផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងប្រភពវប្បធម៌ជនជាតិ

ការបង្រៀនអក្សរ ខ្មែរ ជួយឲ្យសិស្សផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងប្រភពវប្បធម៌ជនជាតិ

​ក្លាយ​ជា​ទម្លាប់​ទៅហើយ ​ក្នុងរាល់​រដូវវិស្សមកាល វត្ត​ព្រះពុទ្ធ​សាសនា​ទក្ខិណនិកាយ ​ខ្មែរ ទាំងឡាយ​ក្នុង​ខេត្ត វិញឡុង បាន​រៀបចំ​ថ្នាក់​រៀនអក្សរ ​ខ្មែរ ឲ្យប្អូនៗ ​សិស្សដែល​​ជា​កូនក្មួយជនជាតិ ​ខ្មែរ ​ក្នុងភូមិ។ សកម្មភាពនេះមិនត្រឹមតែរួមចំណែកក្នុងការ​អភិរក្ស​ភាសានិយាយ អក្សរសរសេររបស់បងប្អូនជនជាតិប៉ុននោះទេ ថែមទាំងបង្កើតកន្លែងលេងកម្សាន្តមានអត្ថប្រយោជន៍ក្នុង​រដូវ​វិស្សមកាល ជួយឲ្យប្អូនៗ ផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងប្រភពនៃវប្បធម៌ជនជាតិ។

ការតែងលម្អដើមនេវរបស់បងប្អូនជនជាតិ ករ៍ យ៉ាងផ្ចិតផ្ចង់ត្រូវបានលើកកម្ពស់ដល់កម្រិតសិល្បៈ

សិល្បៈតែងលម្អដើម នេវ របស់បងប្អូនជនជាតិ ករ៍

បងប្អូនជនជាតិភាគតិចនីមួយៗ នៅខេត្ត ក្វាងង៉ាយ សុទ្ធតែមានរបៀបតែងលម្អដើមនេវរៀងៗ ខ្លួន។ ក្នុងនោះ សិល្បៈតែងលម្អដើមនេវរបស់សហគមន៍ជនជាតិ ករ៍ (មានឈ្មោះហៅផ្សេងទៀតថា ក) នៅស្រុក ត្រាបុង (ខេត្ត ក្វាងង៉ាយ) មានលក្ខណៈវិសេសវិសាលដាច់ដោយឡែក ទើបបានក្រសួងវប្បធម៌ កីឡា និងទេសចរណ៍ទទួលស្គាល់ជាបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌អរូបីជាតិ។

នំគ្រក់ដ៏ទាក់ទាញត្រូវបានដាក់លើចង្អេរ ស្លឹកចេកបម្រើភ្ញៀវទេសចរនៅក្នុងតំបន់ សម្រាកលម្ហែកាយ Seahorse នៅ មូយនា ទីក្រុង ផានធៀត (ខេត្ត ប៊ិញធន់)

នំគ្រក់ ខេត្ត ប៊ិញធន់

ទោះបីជាមុខអាហារដ៏សាមញ្ញ ងាយស្រួលប៉ុន្តែនំគ្រក់ខេត្ត ប៊ិញធន់ ក៏ដិតដោយឱជារសនៃបណ្តា គ្រឿងផ្សំពីសមុទ្រ នាំមកនូវរសជាតិឆ្ងាញ់ពិសេសដាច់ដោយឡែកដែលមានតែស្រុកទេស នេះប៉ុននោះ។

ដំណាក់ការភ្ជាប់គែនទៅនឹងទឹកឃ្លោក

សិល្បៈ​ច្នៃបង្កើតគែន ម៉ុង ​ដ៏វិសេសវិសាលនៅ​តំបន់​ខ្ពង់រាបខេត្ត ឡាវកាយ​

ចំពោះជនជាតិ ម៉ុង នៅតំបន់ខ្ពង់រាបខេត្ត ឡាវកាយ គែនគឺជាឧបករណ៍ភ្លេងប្រពៃណីដ៏សំខាន់ ហើយវិសេសវិសាលមិនអាចខ្វះបានក្នុងជីវភាពវប្បធម៌របស់សហគមន៍។ សិល្បៈច្នៃបង្កើត​បាន​ក្លាយ​ជា​សិប្បកម្ម​ប្រពៃណី​ដ៏​សំខាន់​មួយ​ដែល​ជនជាតិ ​ម៉ុង ​នៅ​តំបន់​ខ្ពង់រាប​រក្សា​និង​ផ្សព្វផ្សាយ​ដល់​ភ្ញៀវ​ទេសចរ​ជាតិ និង​បរទេស។

ដ៏ល្អឯកដណ្ដើមបាល់ទឹកភូមិ វ៉ឹន

ដ៏ល្អឯកដណ្ដើមបាល់ទឹកភូមិ វ៉ឹន

ពិធីប្រគល់ពានរង្វាន់ត្រូវបានរៀបចំឡើងដ៏មហោឡារិកក្នុងក្របខ័ណ្ឌមហាសន្និបាតអង្គការ OANA លើកទី ១៩ នៅខែ មិថុនា ឆ្នាំ ២០២៥ នៅ St. Petersburg សហព័ន្ធរុស្ស៊ី។

"បៀបសៀតបៀបន្យុម" មុខអាហារដ៏សាមញ្ញ ម៉្នុង នៅព្រៃស្បាត

"បៀបសៀតបៀបន្យុម" មុខអាហារដ៏សាមញ្ញ ម៉្នុង នៅព្រៃស្បាត

ជាម្ហូបមួយមុខផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងជីវភាពវប្បធម៌របស់បងប្អូនជនជាតិ ម៉្នុង នៅ ដាក់ណុង "បៀបសៀតបៀបន្យុម" (សម្លព្រោង) ត្រូវបានច្នៃពីគ្រឿងផ្សំសាមញ្ញតែដិតដោយឱជារសល្អឯក មិនអាចច្រឡំនឹងមុខម្ហូបផ្សេងណាបានឡើយ។

ព្រះសង្ឃដង្ហែព្រះពុទ្ធប្បដិមាមកកាន់វត្ត វៀតណាមក្វឹកទឺ ក្នុងក្របខ័ណ្ឌ មហាបុណ្យវិសាខបូជាអង្គការសហប្រជាជាតិ ២០២៥

សាយភាយពោធិញាណពុទ្ធសាសនាដើម្បីសន្តិភាពនិងអភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាព

មហាបុណ្យវិសាខបូជា ២០២៥ មិនត្រឹមតែលើកតម្កើងព្រឹត្តិការណ៍ដ៏មហោឡារិកចំនួនបីក្នុងដំណើរជីវិតព្រះពុទ្ធប៉ុននោះទេ ថែមទាំងជាវេទិកាអន្តរជាតិជំរុញសន្តិភាព សាមគ្គីភាព អភិវឌ្ឍប្រកបដោយចីរភាពនិងសាយភាយរូបភាព វៀតណាម មេត្រីភាព សមាហរណកម្ម។ ព្រឹត្តិការណ៍វប្បធម៌ ព្រលឹងវិញ្ញាណនិងចំណេះវិជ្ជាដ៏ធំបំផុតរបស់ពុទ្ធសាសនាត្រូវបានប្រព្រឹត្តឡើងនៅវិទ្យាស្ថានពុទ្ធសាសនា វៀតណាម ទីក្រុង ហូ ជីមិញ។

បេះដូងរាប់លានឆ្ពោះទៅតំបន់ជនបទរួម

បេះដូងរាប់លានឆ្ពោះទៅតំបន់ជនបទរួម

ដោយក្តីគោរពស្រឡាញ់គ្មានដែនកំណត់ នាអំឡុងថ្ងៃនៃខែ ឧសភា នេះ ប្រជាជនរាប់លាននាក់នៅទូទាំងប្រទេសនាំគ្នាងាកមកស្រុកកំណើតលោក អ៊ំ - តំបន់ជនបទរួម។ មិនត្រឹមតែរក្សាទុកអនុស្សាវរីយ៍ជាច្រើនអំពីលោកអ៊ំ ហូ ប៉ុននោះទេកន្លែងនេះក៏នាំបញ្ជូនបណ្តាតម្លៃដ៏ពិសិដ្ឋសម្រាប់អនាគត ជួយក្មេងៗ ជំនាន់ក្រោយយល់ដឹងកាន់តែច្បាស់ទំនួលខុសត្រូវចំពោះស្រុកកំណើត ប្រទេសជាតិថែមទៀត។

តំបន់​អភិរក្ស​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ ស្ទៀង ជា​កន្លែងបង្ហាញ​ឡើងវិញ​ការប្រជុំជីវភាព ទំនៀមទម្លាប់ ពិធីបុណ្យ និងទម្រង់សិល្បៈប្រជាប្រិយទាំងឡាយរបស់ជនជាតិ ស្ទៀង យ៉ាងរស់រវើក

នឹកសំឡេងអង្រែនៅភូមិ បំ ប

ក្នុងប៉ុន្មានថ្ងៃនៃខែ មេសា ប្រវត្តិសាស្ត្រនេះ តំបន់អភិរក្សវប្បធម៌ជនជាតិ ស្ទៀង នៅភូមិ បំ ប ឃុំ ប៊ិញមិញ ស្រុក ប៊ូដាំង ខេត្ត ប៊ិញភឿក តែងតែអ៊ូអរដោយមានសកម្មភាពឆ្លងកាត់ការពិសោធដូចជាត្បាញបន្ទោះ បុកស្រូវ។ល។ ជាមួយនឹងភាពឈូឆរនៃ​ក្រុមភ្ញៀវទេសចរក្នុងនិងក្រៅប្រទេសអញ្ជើញមកទស្សនា។

បងប្អូនជនជាតិ​ ស្ទៀង បង្ហាញថ្វៃដៃវាយគង​នៅ​តំបន់​អភិរក្ស​វប្បធម៌​ជនជាតិ​ ស្ទៀង ភូមិ បំប (ស្រុក ប៊ូដាំង ខេត្ត ប៊ិញភឿក)។ រូបថត៖ ញឹតប៊ិញ - ទីភ្នាក់ងារព័ត៌មានវៀតណាម

ការអភិរក្សតម្លៃ​វប្បធម៌​ប្រពៃណី​របស់បងប្អូន​ជនជាតិ ស្ទៀង

បច្ចុប្បន្ន ស្រុក ប៊ូដាំង មានជនជាតិជាបងប្អូនចំនួន ៣៤ រស់នៅជាមួយគ្នា ក្នុងនោះជនជាតិ ស្ទៀង បានរស់នៅលើដែនដីនេះយូរលង់ណាស់មកហើយ។ ដោយមានលក្ខណៈពិសេសដាច់ដោយឡែកក្នុងភាសា សម្លៀកបំពាក់ប្រពៃណី ទំនៀមទម្លាប់និងសិល្បៈ បងប្អូនជនជាតិ ស្ទៀង បានរួមចំណែកបង្កបង្កើតវប្បធម៌ដ៏បរិបូណ៌សម្រាប់មូលដ្ឋាន។

លោកស្រី លៀវ ថៃលៀន ជនជាតិ ចិន មានបទពិសោធន៍ជាច្រើនឆ្នាំកែចៃ្នមុខអាហារនំគាវនៅវិថីភោជនាហារ ហា តូនក្វៀន

វិថីភោជនាហាររបស់ជនជាតិ ចិន នៅទីក្រុង ហូ ជីមិញ

មិនត្រឹមតែជាកន្លែងជួបប្រសព្វគ្នានៃខឿនវប្បធម៌ជាច្រើន ទីក្រុង ហូ ជីមិញ ក៏ជាគោលដៅទេសចរណ៍ដ៏ល្អឥតខ្ចោះសម្រាប់អ្នកណានិយមចូលចិត្តភោជនាហារទៀតផង ក្នុងនោះមាន វិថី ហា តូនក្វៀន (ខណ្ឌ ១១) - កន្លែងត្រូវបានប្រសិទ្ធនាមថាជា "ឋានសួគ៌នំគាវ" របស់ជនជាតិ ចិន។

ឈុតឆាកដកស្រង់ចេញពីល្ខោនយូកេ "រឿងវាសនាចៅស្រទបចេក" សម្តែងដោយក្រុមសិល្បៈ ខ្មែរ រស្មីប្រទីបបម្រើបងប្អូនជនជាតិ ខ្មែរ នៅភូមិ បឹងរ៉ាយ ឃុំ ហាមតឹន ស្រុក ថ្កូវ ខេត្ត ត្រាវិញ

មជ្ឈមណ្ឌលថែរក្សានិងលើកស្ទួយសិល្បៈប្រពៃណី ខ្មែរ

ក្រុមសិល្បៈ ខ្មែរ រស្មីប្រទីប គឺជាឈ្មោះដ៏ជិតស្និទ្ធចំពោះអ្នកស្រលាញ់ចូលចិត្តសិល្បៈឆាកល្ខោនតំបន់វាលទំនាបទន្លេ គឺវឡុង។ ត្រូវបានបង្កើតឡើងនាឆ្នាំ ១៩៦៣ នៅ ឃុំ តាមង៉ៃ ស្រុក កូវកែ ខេត្ត ត្រាវិញ ក្រុមសិល្បៈ ខ្មែរ រស្មីប្រទីប ជាក្រុមសិល្បៈ ខ្មែរ បដិវត្តន៍ដំបូងគេនៅតំបន់ភូមិភាគខាងត្បូង។

មានឱកាសឆៀងចូលទស្សនាខេត្ត ត្រាវិញ កុំភ្លេចឈប់នៅហាងមួយតាមផ្លូវ ញ៉ាំនំបញ្ចុកទឹកសម្លមួយគោមដើម្បីភ្លក្សរសជាតិពិសេសដាច់ដោយឡែកនៃដែនដីនេះ

នំបញ្ចុកទឹកសម្ល - រសជាតិ ត្រាវិញ

ខេត្ត ត្រាវិញ ជាមូលដ្ឋានមានការជ្រួតជ្រាបវប្បធម៌ទៅវិញទៅមករវាងជនជាតិ គិញ ខ្មែរ និង ចិន។ ព្រោះហេតុដូច្នេះហើយ ភោជនាហារនៅទីនេះដ៏បរិបូណ៌និងសម្បូរបែប។ មុខអាហារមួយក្នុងចំណោមមុខអាហារពិសេសប្រចាំតំបន់ដិតដោយរសជាតិ ត្រាវិញ ត្រូវបានមនុស្សជាច្រើនរំឭកដល់គឺជានំបញ្ចុកទឹកសម្ល។

វង្សត្រកូលនីមួយៗ រៀបចំគ្រឿងសំណែនហើយអង្គុយជាពីរជួរវែងដើម្បីសូត្រធម៌ រំលឹកនឹកដល់បុព្វការីជន

បងប្អូនជនជាតិ ចាម បានី សប្បាយរីករាយបុណ្យ រ៉ាមឺវ៉ាន ប្រពៃណី

បុណ្យ រ៉ាមឺវ៉ាន គឺជាពិធីបុណ្យមួយក្នុងចំណោមពិធីបុណ្យប្រចាំឆ្នាំដ៏សំខាន់បំផុតរបស់បងប្អូនជនជាតិ ចាម បានី នៅខេត្ត ប៊ិញធន់។ នេះជាឱកាសដើម្បីសហគមន៍ជនជាតិ ចាម ប្រតិបត្តិពិធីកិច្ចសាសនា រំលឹកនឹកដល់បុព្វការីជន បង្ហាញស្មារតីសាមគ្គីភាពសន្តានចិត្តកតញ្ញូនិងការផ្សារភ្ជាប់សហគមន៍។ល។

ដំរី ហ្ឃុន របស់ហ្មដំរី អ៊ៃសាណប (ខាងឆ្វេង) សម្រេចបានពានរង្វាន់លេខមួយពិធីប្រលងសម្អិតសម្អាងអោយដំរី

ចាប់អារម្មណ៍បុណ្យដំរី បួនដូន

ថ្ងៃទី ១២ ខែ មីនា នៅឃុំព្រំដែន ក្រុងណា ស្រុក បួនដូន (ខេត្ត ដាក់ឡាក់) បានប្រព្រឹត្តឡើងបុណ្យដំរី បួនដូន ឆ្នាំ ២០២៥។ នេះជាសកម្មភាពស្ថិតក្នុងក្របខណ្ឌអបអរសាទរខួបអនុស្សាវរីយ៍លើកទី ៥០ ឆ្នាំជ័យជម្នះ បួនម៉ាធួត រំដោះខេត្ត ដាក់ឡាក់ (ថ្ងៃទី ១០ ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៩៧៥ - ថ្ងៃទី ១០ ខែ មីនា ឆ្នាំ ២០២៥) និងពិធីបុណ្យកាហ្វេ បួនម៉ាធួត លើកទី ៩ ឆ្នាំ ២០២៥ ។ល។

អាកប្បកិរិយា កាយវិការក្នុង ហាតបូយ សុទ្ធតែមានអត្ថន័យដោយឡែក បង្កើតបានសាច់រឿងពេញលេញ ខ្លឹមសារដ៏ជ្រាលជ្រៅមួយ

ហាតបូយ - ពីព្រះបរមរាជវាំងដល់ទីឋានប្រជាប្រិយ

ហាតបូយ ត្រូវបានប្រៀបប្រដូចជា "គ្រាប់គុជ​ដ៏​មាន​តម្លៃ" ក្នុងឃ្លាំងសិល្បៈ វៀតណាម។ នេះគឺជាទម្រង់សិល្បៈឆាកល្ខោនបង្កប់ទៅដោយអត្តសញ្ញាណប្រជាជាតិ មិនត្រឹមតែពាំនាំមកនូវបរិយាកាសសប្បាយរីករាយប៉ុណ្ណោះទេថែមទាំងពាំនាំបណ្តាមេរៀនសីលធម៌និងតម្លៃវប្បធម៌ដ៏ជ្រាលជ្រៅជាដើមទៀតផង។

ពិធីបុណ្យភូមិអំណរ ហ្កឿល ថ្មីរបស់បងប្អូនជនជាតិ កឺទូ ភូមិ អារ៉

ជនជាតិ កឺទូ​ អំណរ ហ្កឿល ថ្មី

ចំពោះបងប្អូនជនជាតិ កឺទូ នៅភូមិ អារ៉ ឃុំ ឡាំង ស្រុក តីយ៉ាង (ខេត្ត ក្វាងណាម) ហ្កឿល ជាលម្ហប្រជុំជីវភាពរួម មានអត្ថន័យសំខាន់ក្នុងជីវភាពវប្បធម៌ខាងព្រលឹងវិញ្ញាណ។ ដើម្បីអបអរសាទរសំណង់ដ៏មហោឡារិកនេះ ជាធម្មតាបងប្អូនជនជាតិ កឺទូ រៀបចំពិធីអំណរ ហ្កឿល ថ្មី រួមចំណែកអភិរក្សលក្ខណៈវប្បធម៌សហគមន៍ដ៏ល្អប្រពៃ។

យុវជនយុវនារីមានចំណាប់អារម្មណ៍យ៉ាងខ្លាំងក្នុងការបង្ហាញសមត្ថភាពធ្វើតំណាប់ដូង រួមចំណែកថែរក្សារសជាតិថ្ងៃចូលឆ្នាំថ្មីរបស់ប្រជាជាតិ វៀតណាម

គន្ធនិទាឃរដូវរសជាតិចូលឆ្នាំថ្មីនៅតំបន់ប៉ែកខាងលិចនៃភូមិភាគខាងត្បូង

តំណាប់ដូងគឺជាផលិតផលពិសេសប្រចាំតំបន់មួយស្រាប់ដិតដោយគន្ធនិទាឃរដូវ រសជាតិចូលឆ្នាំថ្មី នៅតំបន់ប៉ែកខាងលិចនៃភូមិភាគខាងត្បូង។ ឆ្លៀតប្រើប្រាស់វត្ថុធាតុដើមមានស្រាប់ តាមរយៈថ្វីដៃដ៏ ប៉ិនប្រសប់ទាំងគូរបស់លោកយាយ អ្នកម្តាយបងៗ ស្រីទាំងឡាយធ្វើបានជាតំណាប់ដូងពោរពេដោយ រសជាតិផ្អែមឆ្ងាញ់ពិសា។

ពិធីបុណ្យប្រណាំងគោវត្ត រោទិ៍ លក្ខណៈវប្បធម៌ដ៏វិសេសវិសាលរបស់បងប្អូនជនជាតិ ខ្មែរ តំបន់ បៃនូយ

រដូវសែនដូនតាឆៀងចូលវត្ត រោទិ៍ ទស្សនាពិធីបុណ្យប្រណាំងគោ

អោយតែឱកាសពិធីបុណ្យសែនដូនតាម្ដងៗ បងប្អូនជនជាតិ ខ្មែរ នៅតំបន់ បៃនូយ (ខេត្ត អានយ៉ាង) ក៏រូតរះម្នីម្នារីករាយចូលរួមពិធីបុណ្យប្រណាំងគោវត្ត រោទិ៍ លក្ខណៈប្រជុំជីវភាពវប្បធម៌ដ៏វិសេសវិសាលមួយ ទាក់ទាញប្រជាជននិងភ្ញៀវទេសចរយ៉ាងច្រើនកុះករអញ្ជើញមកទស្សនា គាំទ្រ បង្កើតបរិយាកាសដ៏ផុសផុលផ្សារភ្ជាប់ជនជាតិក្នុងទិវាពិធីបុណ្យ ។ល។

បងប្អូនជនជាតិ ថូ សម្តែងលំនាំចម្រៀងប្រជាប្រិយ របាំប្រជាប្រិយនិងបទកំណាព្យចម្រៀងកថា

ជក់ចិត្តដិតអារម្មណ៍បទចម្រៀងចង្វាក់រាំប្រជាប្រិយជនជាតិ ថូ

ជនជាតិ ថូ គឺជាសហគមន៍មួយស្រលាញ់ចូលចិត្តសិល្បៈ។ ដោយសារសេចក្តីស្រឡាញ់នោះ លំនាំបទចម្រៀងប្រជាប្រិយ របាំប្រជាប្រិយនិងកំណាព្យចម្រៀងកថារបស់បងប្អូនជនជាតិ ថូ នៅភូមិ ម៉មើយ ឃុំ ងៀស៊ន់ ស្រុក គ្វីហ៊ើប (ខេត្ត ងេអាន) ត្រូវបានអភិរក្ស បង្ហាត់បង្រៀនដោយមានគោលបំណងចង់លើកតម្កើង ពង្រីកបណ្តាតម្លៃប្រពៃណីដ៏ល្អប្រពៃ ។ល។

ម៉មឿង (ពិធីកិច្ចសែនព្រេន​) ​ជា​បេតិកភណ្ឌ​វប្បធម៌ដ៏វិសេសវិសាលមួយ​ ឆ្លុះបញ្ចាំង​ជីវទស្សនៈ លោកទស្សនៈ​នៃជនជាតិ​ មឿង​ បង្កប់នូវអត្ថន័យ​អប់រំ​ជាច្រើន ចំពោះសហគមន៍​

មកកាន់តំបន់វប្បធម៌ មឿង

ខេត្ត ហ្វាប៊ិញ​ ជា​​ដែនដី​ដែលមាន​ជនជាតិ​ជាច្រើន​រួម​រស់​ជាមួយ​គ្នា​ ក្នុងនោះជាចម្បង​គឺជនជាតិ​ មឿង​ មានអត្រាជាង​ ៦៣%​នៃចំនួន​ប្រជាជន​។ នៅទីនេះ​ល្បី​ឈ្មោះដោយ​​មានតំបន់ ​មឿង បុរាណ​ចំនួន​ ៤ "ប៊ី វ៉ាង ថាង​​ ដុងរួមជាមួយ​នឹងមានវត្តមាន​នៃវប្បធម៌ ហ្វា​ប៊ិញ មានអត្ថិភាពជាង​ ១០.០០០ ឆ្នាំមកហើយ​។ តាម​រំហូរពេលវេលាជនជាតិ ​មឿង នៅ​ខេត្ត ហ្វាប៊ិញ​ បាន​ច្នៃបង្កើតនិងថែរក្សាបាន​ខឿន​វប្បធម៌ដ៏បរិបូណ៌និងសម្បូរបែប៌មួយ។​

ជនជាតិ អេដេ កែចៃ្ន មុខម្ហូបត្រប់ពុតលំញង សម្លត្រីទឹកជ្រោះ

ភោជនាហាររបស់ជនជាតិ អេដេ

ជនជាតិ អេដេ លើខ្ពង់រាប ដាក់ឡាក់ មិនត្រឹមតែមានប្រពៃណីវប្បធម៌ដ៏យូរលង់ប៉ុណ្ណោះទេថែមទាំងមានខឿនភោជនាហារដ៏វិសេសវិសាល ដោយមានមុខម្ហូបដ៏ល្អ​​​​ឯកគឺជាការវេញត្របាញ់ចូលគ្នានៃរសជាតិព្រៃភ្នំ។

យុវនារី​ ចាម ខេត្ត អានយ៉ាង ក្នុងបរិយាកាសចម្រុះពណ៌ផលិតផលតម្បាញសំពត់សង្កិមប្រពៃណី

យុវនារី​ ចាម ខេត្ត អានយ៉ាង ក្នុងបរិយាកាសចម្រុះពណ៌ផលិតផលតម្បាញសំពត់សង្កិមប្រពៃណី

យុវនារី​ ចាម Haruone Sha I Dah និង Nosita Aly នៅភូមិ ភូមិស្វាយ ឃុំ ចូវផុង ទីរួមខេត្ត តឹនចូវ (ខេត្ត អានយ៉ាង) ក្នុងបរិយាកាសចម្រុះពណ៌ផលិតផលតម្បាញសំពត់សង្កិមប្រពៃណី