គុហា​ ​ធៀ​ន​គុង​-​សម្រស់​ដ៏​អា​ថ៍​កំបាំង​នៃ​ ​ហា​ឡុង

រដូវផ្កាជើងគោស្រស់បំព្រងដូចក្នុងរឿងព្រេងនៅភូមិ ណាំគឹម ឃុំ ង៉ូយកៃ ស្រុក មឿងអាង ខេត្ត ដៀនបៀន

និទាឃរដូវឈានចូលមកដល់ខ្ពង់រាប ម៉ុកចូវ (ខេត្ត សឺនឡា) ហាក់ដូចជាគ្របដណ្តប់អាវសស្គុសលើខ្លួននៅពេលចម្ការព្រូនរីកស្គុសស្គាយស្រុះៗ គ្នាបង្កើតបានជាផ្ទាំងគំនូរធម្មជាតិដ៏ស្រស់ស្អាតអស្ចារ្យនៃព្រៃភ្នំ តីបាក់ ទាក់ទាញភ្ញៀវទេសចរច្រើនកុះករអញ្ជើញមកទស្សនា ឆ្លងកាត់ពិសោធន៍។ល។

ឲ្យតែនិទាឃរដូវឈានមកដល់ម្តងៗ ខ្ពង់រាបថ្ម ដុងវ៉ាន់ ខេត្ត ហាយ៉ាង ក៏នាំមកនូវសម្រស់មួយដ៏ស្រស់បំព្រងនិងពោរពេញដោយកម្លាំងរស់រាន។ ធម្មជាតិនិងវប្បធម៌នៅទីនេះវេញត្របាញ់បញ្ចូលគ្នា បង្កើតទៅជាផ្ទាំងគំនូរនិទាឃរដូវមួយដ៏អន្ទងចិត្ត។

ភូមិផ្កា រុក្ខជាតិលម្អ សាដែក ទីក្រុង សាដែក (ខេត្ត ដុងថាប) មានឈ្មោះហៅពីដំបូងថា ភូមិផ្កា តឹនគ្វីដុង ភូមិផ្កាប្រពៃណីមួយមានអាយុកាលជាង ១០០ ឆ្នាំ ស្ថិតនៅក្បែរមាត់ទន្លេ តៀន និងត្រូវបានប្រសិទ្ធនាមថាស្រុកទេសនៃផ្កា រុក្ខជាតិលម្អគ្រប់ប្រភេទ។

ខេត្ត កាវបាំង ជាដែនដីសម្បូរទៅដោយប្រពៃណីបដិវត្តន៍ មិនត្រឹមតែដោយសារទេសភាពធម្មជាតិ ដ៏ទាក់ទាញប៉ុណ្ណោះទេ នៅថែមទាំងទាក់ទាញដោយសារលក្ខណៈវប្បធម៌ប្រពៃណីដ៏វិសេសវិសាលរបស់បងប្អូន បណ្តាជនជាតិទៀតផង។ វប្បធម៌ប្រពៃណីកំពុងក្លាយជាប្រៀបខ្លាំងជាបណ្តើរៗ ដើម្បីផ្នែកទេសចរណ៍ខេត្ត កាវបាំង ទាញយកផលអភិវឌ្ឍទៅជាផលិតផលទេសចរណ៍ដ៏វិសេសវិសាល ខុសប្លែក។ល។

ស្ថិតនៅលើអ័ក្សផ្លូវជាតិ ១៧ ចំណុះភូមិសាស្ត្រឃុំ ស៊ន់លឿង ស្រុក អៀនថេ ចម្ងាយពីកណ្តាលទីក្រុង បាក់​យ៉ាង ខេត្ត បាក់យ៉ាង ប្រហែល ៤៥ គីឡូម៉ែត្រ គោលដៅទេសចរណ៍សហគមន៍ភូមិ វ៉ែនជាបរិយាកាសអេកូឡូស៊ីមួយដ៏ជិតស្និទ្ធជាមួយនឹងធម្មជាតិ គោលដៅទេសចរណ៍ស្វែងយល់វប្បធម៌ប្រពៃណីដ៏វិសេសវិសាលរបស់ជនជាតិអន្តោគ្រាម កាវឡាន។ល។

សារមន្ទីរប្រវត្តិសាស្ត្រយោធា វៀតណាម គឺជាគោលដៅពិសេសមួយសម្រាប់អ្នកណាចង់ស្វែងយល់អំពី ប្រវត្តិសាស្ត្រយោធា និងស្មារតីស្នេហាជាតិរបស់ប្រជាជាតិ វៀតណាម។ ដោយមានវត្ថុតឹកតាងដ៏មានតម្លៃរាប់ម៉ឺនត្រូវបានរក្សាទុក កន្លែងនេះគឺជាឃ្លាំងប្រវត្តិសាស្ត្រដ៏រស់រវើក បង្ហាញការចងចាំទាំងឡាយដ៏អង់អាចក្លាហានឡើងវិញក្នុងបុព្វហេតុការពារប្រទេសជាតិ។

សម្រាប់បងប្អូនជនជាតិ ខ្មែរ ខេត្ត សុកត្រាំង ទូក ង មានតួនាទីសំខាន់ណាស់ ហើយត្រូវបានចាត់ទុកជាវត្ថុស័ក្កសិទ្ធការពារភាពសុខសាន្ត ជាតំណាងនៃសាមគ្គីភាព​ និងកម្លាំងភូមិនិគមទៀតផង។ ពិធីបុណ្យអុំទូក ង នៅខេត្ត សុកត្រាំង សព្វថ្ងៃបានក្លាយទៅជាពិធីបុណ្យមួយមានអត្ថន័យមនុស្សសាស្រ្តយ៉ាងជ្រាលជ្រៅ ជាសកម្មភាពវប្បធម៌រួមមួយរបស់សហគមន៍ រួមចំណែកអភិរក្ស ពង្រីកលើកតម្កើងអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ ប្រពៃណី។ល។

នាពេលថ្មីៗ នេះ គណៈកម្មាធិការបក្សខេត្ត សឺនឡា បានរៀបចំកិច្ចប្រជុំបូកសរុបបឋម ៣ ឆ្នាំអនុវត្តសេចក្តីសន្និដ្ឋានលេខ 94-KL/TU ចុះថ្ងៃទី ២៣ ខែ មករា ឆ្នាំ ២០២១ របស់គណៈកម្មាធិការបក្ខភាគខេត្ត សឺនឡា អំពីការអភិវឌ្ឍទេសចរណ៍ដល់ឆ្នាំ ២០២៥ តម្រង់ទិសដៅដល់ឆ្នាំ ២០៣០។ ខេត្ត សឺនឡា កំណត់គោលដៅក្លាយជាភូមិសាស្រ្តគោលដៅសំខាន់មួយក្នុងចំណោមភូមិសាស្រ្តគោលដៅសំខាន់អំពីទេសចរណ៍នៃទូទាំងប្រទេស មជ្ឈមណ្ឌលទេសចរណ៍តំបន់ តីបាក់ (ភូមិភាគ ពាយ័ព្យ)។ល។

ចម្ងាយពីទីក្រុង ដៀនបៀនភូ ចំនួន ២០០ គីឡូម៉ែត្រ មឿងញ៉ែ ជាស្រុកតំបន់ជ្រៅ តំបន់ឆ្ងាយដាច់ស្រយាលនៃខេត្ត ដៀនបៀន កន្លែងត្រូវបានស្គាល់ដោយមានបង្គោកតម្រុយ ៣ ជ្រុងជាប់ ឡាវ និង ចិន។

ចម្ងាយពីទីក្រុង ផានរ៉ាង - ថាបចាម ប្រហែល ៤០ គីឡូម៉ែត្រ ភូមិ ទេសចរណ៍ វិញហ៊ី ស្ថិតនៅឃុំ វិញហាយ ស្រុក និញហាយ (ខេត្ត និញធន់) មានក្រុមគ្រួសារចំនួន ៧៤៥ គ្រួដោយមានមនុស្សជាង ២.៨៤០ នាក់ ប្រជាជនភាគច្រើនប្រកបរបរទាញយកជលផលនិងធ្វើអាជីវកម្មសេវាកម្មទេសចរណ៍។ បច្ចុប្បន្ន ភូមិ វិញហ៊ី កំពុងជាគោលដៅទេសចរណ៍ដ៏ទាក់ទាញសម្រាប់ភ្ញៀវទេសចរជាច្រើនដោយសារសម្រស់នៅរក្សាបានភាពដើម ក្សេមក្សាន្តរួមជាមួយនឹងឆ្លងកាត់ការពិសោធន៍គួរជាទីជក់ចិត្ត។

រូងភ្នំ សឺនដង នៅស្រុក បូត្រាច់ (ខេត្ត កា្វងប៊ិញ)។

ផ្ទះខ្ពស់ផុតពីដី ៩ ល្វែងរបស់គ្រួសារលោក ណុង ហាយយឿង ជនជាតិ តៃ នៅភូមិ ទុកង៉ា ឃុំ ឌឹកស៊ន់ ស្រុក ថាច់អាន (ខេត្ត កាវបាំង) ត្រូវបានសាងសង់តាំងពីជាង ១០០ ឆ្នាំមុន (ក្នុងអំឡុងឆ្នាំ ១៨៩៩ ដល់ឆ្នាំ ១៩០៣)។

យោងតាមមន្ទីរវប្បធម៌ កីឡានិងទេសចរណ៍ខេត្ត តីនិញ គិតដោយឡែកតែ ៤ ខែ ដើមឆ្នាំ ២០២៤ ខេត្ត តីនិញ បានទទួលភ្ញៀវទេសចរជិត ៣ លានលើកនាក់ (សម្រេចបានជាង ៥០,៤% នៃផែនការ) ផលចំណូលសរុបសម្រេចបានប្រហែល ១.៥៨០ ពាន់ លានដុង (សម្រេចបាន ៦៨,៧% នៃផែនការ)។

ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ២០២៣ បណ្តុំតែព្រឹក្ស សានត្វៀត ដ៏ចំណាស់ចំនួន ១០៥ ដើមនៅភូមិ ចូចាយ ឃុំ ហ្វាង ធូផូ ស្រុក បាក់ហា (ខេត្ត ឡាវកាយ) ត្រូវបានទទួលស្គាល់ថាជាដើមឈើបេតិកភណ្ឌ វៀតណាម។

នៅតំបន់ដែនដីចុងប៉ូចភាគខាងត្បូងនៃមាតុភូមិ ខេត្ត កាម៉ៅ មិនត្រឹមតែមានឧត្តមភាពអំពីទីតាំងភូមិសាស្រ្តប៉ុណ្ណោះទេថែមទាំងជាដែនដីត្រូវបានធម្មជាតិអំណោយផល ដោយមានប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ីពិពិធភាពរួមមាន៖ សមុទ្រ កោះ ដីលិចទឹក ព្រៃរនាមទឹកប្រៃ ឋបនីយជីវមណ្ឌលពិភពលោកដោយមានឧទ្យានជាតិចំនួនពីរ (ឧទ្យានជាតិជ្រោយ មូយ កាម៉ៅ ឧទ្យានជាតិ អ៊ូមិញហា) រួមជាមួយផលិតផលពិសេសប្រចាំតំបន់ជាច្រើន។

ប៉ាខ្វាង ជាបឹងផ្ទុកទឹកធំបំផុតនៃខេត្ត ដៀនបៀន

ភូមិ ស៊ឹង ស្ថិតលើភូមិសាស្ត្រឃុំ កាវសឺន ស្រុក ដាបាក់ (ខេត្ត ហ្វាប៊ិញ) ជាភូមិរបស់ជនជាតិ យ៉ាវទៀន ដោយមានតម្លៃវប្បធម៌ប្រពៃណីជាច្រើននៅតែបានអភិរក្សនិងថែរក្សា។

ស្ថិតនៅចំចន្លោះកណ្តាលឋបនីយធម្មជាតិមណ្ឌល ដុងចូវ - ខែនឿកត្រុង ភូមិ រំហ ឃុំ គីមធុយ ស្រុក ឡេធុយ ខេត្ត ក្វាងប៊ិញ ជាកន្លែងរស់នៅរបស់បងប្អូនជនជាតិ ព្រៅ - វ៉ឹនកៀវ ជាង ១០០ ក្រុមគ្រួសារ។

ដោយបងប្អូនជនជាតិ ក្ហ នៅជើងភ្នំ ឡាងប៊ីអាង ស្ថិតនៅស្រុក ឡាកយើង (ខេត្ត ឡឹមដុង) ធ្វើទេសចរណ៍សហគមន៍មិនត្រឹមតែ ដើម្បីអភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចប៉ុណ្ណោះទេ ថែមទាំងរួមចំណែកថែរក្សានិងពង្រីកអត្តសញ្ញាណវប្បធម៌ក្នុងស្រុកទៀតផង។

មិនត្រឹមតែមានកេរ្តិ៍ឈ្មោះល្បីរន្ទឺដោយមានជ័យជម្នះ ដៀនបៀនភូ ១៩៥៤ "ល្បីល្បាញពេញទ្វីបទាំងប្រាំ កក្រើកភពផែនដី" រួមជាមួយនឹងកេរដំណែលប្រវត្តិសាស្ត្រដូចជាកូនភ្នំ A1 លេណដ្ឋានក្រោមដី De Castries។ល។

សម្រស់និទាឃរដូវស្រស់ចម្រុះពណ៌នៅលើកូនភ្នំ ផាឌីន ចំណុះភូមិសាស្រ្តឃុំ ផុងឡៃ ស្រុក ធន់ចូវ (ខេត្ត សឺនឡា)

ស្ថិតនៅចម្ងាយពីដីគោកជាង ១០០ គីឡូម៉ែត្រ ស្រុកកោះ ភូគ្វី (ខេត្ត ប៊ិញ ធន់) មានសក្ដានុភាពខ្លាំងសម្រាប់អភិវឌ្ឍសេដ្ឋកិច្ចសមុទ្រ ជាពិសេសក្នុងវិស័យទេសចរណ៍និងនេសាទរុករកជលផល។ ឆ្លៀតប្រើប្រាស់ប្រៀបខ្លាំងនេះ ស្រុកកោះ ភូគ្វី ជំរុញការទាញយកផលសេដ្ឋកិច្ចសមុទ្រយ៉ាងខ្លាំងក្លា រួមចំណែកធ្វើអោយផ្លាស់ប្តូរមុខមាត់ស្រុកកោះ និងលើកកម្ពស់ជីវភាពប្រជាជន។

សម្រស់សរទរដូវខេត្ត កាវបាំង ដ៏ស្រស់ស្អាត

ឆ្នាំ ២០២៣ ចំឱកាសរំលឹកអនុស្សាវរីយ៍ខួប ៦៥ ឆ្នាំទិវាលោកអ៊ំ ហូ អញ្ជើញធ្វើទស្សនកិច្ចខេត្ត ឡាវកាយ ផ្នែកទេសចរណ៍ សាប៉ា បានឈានដល់កាលប្រវត្តិសាស្ត្រ ១២០ ឆ្នាំ។ ឆ្លងកាត់អំឡុងពេល ១២០ ឆ្នាំកកើតនិងអភិវឌ្ឍចាប់តាំងពីពេលជនជាតិ បារាំង បោះតម្រុយកាលប្រវត្តិដំបូងគេបង្អស់នៅលើកំពូលភ្នំ Fansipan (ឆ្នាំ ១៩០៣) បន្ទាប់ពីនោះគឺដាក់ស្ថានីយសម្រាកលម្ហែកាយ មកដល់ពេលនេះ សាប៉ា បានក្លាយទៅជាមណ្ឌលទេសចរណ៍ជាតិនិងកំពុងឆ្ពោះទៅរក...

ស្ថិតក្នុងតំបន់ផ្នែក​ខាង​ក្រោមនៃទន្លេ ហូវ ខេត្ត សុកត្រាំង ជួបប្រសព្វគ្នា ជ្រួតជ្រាបរវាងជនជាតិទាំងបី គិញ ខ្មែរ និង ចិន ដោយមានបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ ពិធីបុណ្យ សំណង់ស្ថាបត្យកម្ម កូនកោះសម្បូរស្តុកស្តម្ភរួមជាមួយនឹងប្រព័ន្ធអេកូឡូស៊ី ព្រៃរនាមជាប់មាត់សមុទ្រ... នេះគឺជាសក្តានុពលដ៏ចម្បងដើម្បីខេត្ត សុកត្រាំង ពង្រីកតម្លៃវប្បធម៌ប្រពៃណីផ្សារភ្ជាប់ជាមួយនឹងការអភិវឌ្ឍទេសចរណ៍...

បច្ចុប្បន្នខេត្ត កាម៉ៅ មានមូលដ្ឋាន ស្នាក់អាស្រ័យចំនួន ៨៤ ក្នុងនោះមានចំនួន ១៨ មូលដ្ឋានត្រូវបានចាត់ចំណាត់ថ្នាក់ពីផ្កាយ ១ ដល់ផ្កាយ ៥ ហើយមានមូលដ្ឋានចំនួន ៤១ គ្រប់លក្ខខណ្ឌបម្រើភ្ញៀវទេសចរ មានចំនួន ២៤ មណ្ឌល ចំណុចនិងក្រុមគ្រួសារធ្វើទេសចរណ៍សហគមន៍។

នាព្រឹកនៃថ្ងៃទី ២ ខែ កញ្ញា ដែលជាថ្ងៃទី ២ ក្នុងឱកាសឈប់សម្រាកបុណ្យឯករាជ្យជាតិអូសបន្លាយ ៤ ថ្ងៃ ប្រជាជនយ៉ាងច្រើនស្វះស្វែងមកកន្លែងលេងកម្សាន្តដូចជាមណ្ឌលទេសចរណ៍ សួយតៀន (ទីក្រុង ធូឌឹក) ឧទ្យានទឹក ដឹមសែន (ខណ្ឌ ១១) សួន ថាវកឹមវៀន (ខណ្ឌ ១) ។ល។

រដូវស្រូវទុំនៅជ្រលងភ្នំ បាក់សឺន (ខេត្ត ឡាងសឺន)។ រូបថត៖ អាញ់ទន់

ក្នុងប៉ុន្មានឆ្នាំថ្មីៗ នេះ ខេត្ត អៀនបាយ មានរបៀបធ្វើដាច់ដោយឡែកក្នុងការអភិវឌ្ឍផលិតផលទេសចរណ៍។ ដោយមានសក្តានុភាព ប្រៀបខ្លាំងពីលក្ខខណ្ឌធម្មជាតិ តម្លៃវប្បធម៌ជនជាតិដ៏វិសេសវិសាលរួមជាមួយនឹងបេតិកភណ្ឌវប្បធម៌ជាដើម ស្រុក មូកាងចាយ កសាងនិងដាក់ឱ្យដំណើរការទម្រង់ទេសចរណ៍មួយចំនួនសមស្របនឹងលក្ខណៈដី អាកាសធាតុ ទេសភាពនិងវប្បធម៌ដូចជា៖ ទេសចរណ៍វប្បធម៌ ទេសចរណ៍សម្រាកលម្ហែកាយជាដើម។ ស្រុក មូកាងចាយ កំណត់យកធម្មជាតិនិងវប្បធម៌...