
តាមទំនៀមទម្លាប់របស់ជនជាតិ ខ្មែរ ជារៀងរាល់ឆ្នាំបុណ្យសែនដូនតាតែងតែត្រូវបានប្រារព្ធឡើងក្នុងខែភទ្របទ។ ក្នុងឱកាសនេះ មានពិធីកាន់បិណ្ឌ ចាប់ពីថ្ងៃ ១ រោច ខែភទ្របទរហូតដល់ថ្ងៃ ១៤ រោច ខែភទ្របទ ហើយភ្ជុំបិណ្ឌ ឬភ្ជុំធំ នៅថ្ងៃ ១៥ រោច ខែភទ្របទ ដើម្បីរំលឹកគុណបុព្វការីជន ឧទ្ទិសបុណ្យកុសលជូនជីដូនជីតាដែលចែកឋានទៅហើយ បង្ហាញពីការដឹងគុណចំពោះមាតាបិតាកំពុងរស់រានមានជីវិតនៅឡើយ ព្រមទាំងរម្លឹកដល់បុព្វការីជនដែលមានឧបការគុណចំពោះពុទ្ធសាសនា មាតុភូមិ។ល។

ព្រះតេជគុណ ឡឹម ទូលិញ ព្រះពហុសូត្រវត្តសិរីតេជោមហាទប់ (ទីក្រុង កឹនធើ) និមន្តមានសង្ឃដីកាថា៖ ក្នុងពិធីបុណ្យដាក់បិណ្ឌ ពុទ្ធបរិស័ទ ខ្មែរ ចាត់ជាក្រុមៗ ដើម្បីផ្លាស់វេនដាក់បិណ្ឌ រៀបចំចង្ហាន់ប្រគេនព្រះសង្ឃ និងប្រារពពិធីបង្សុកូលឧទ្ទិសកុសលផលបុណ្យជូនជីដូនជីតា បុព្វការីជន ដែលបានចែកឋានឲ្យបានចាកផុតពីកម្មពៀរវេរា។ ពិធីដាក់បិណ្ឌត្រូវបានប្រារព្ធឡើងក្នុងរយៈពេល ១៤ ថ្ងៃបន្តបន្ទាប់មិនចន្លោះអាក់ខានឡើយ។

តាមទំនៀមទម្លាប់ភ្ជុំបិណ្ឌ សែនដូនតា របស់មាមីងបងប្អូនជនជាតិ ខ្មែរ រួមមានពិធីកិច្ចសំខាន់ៗ ៣ គឺ៖ ដាក់បិណ្ឌ សែនដូនតា និងជូនដូនតា។ ក្នុងរដូវដាក់បិណ្ឌ ពុទ្ធបរិស័ទ ខ្មែរ ពូតបាយជាពំនូតដាក់នៅកន្លែងមួយសមរម្យសម្រាប់សែនដល់វិញ្ញាណក្ខន្ធអ្នកចែកឋាន ហៅថាដាក់បាយបិណ្ឌ មានវត្តខ្លះក៏មានពិធីរាប់បាត្រទៀតផង។



នៅថ្ងៃភ្ជុំធំ ឬភ្ជុំបិណ្ឌ ជាឱកាសសម្រាប់កូនចៅជូនអំណោយ ប្រាក់ នំនែក ផ្លែឈើទៅឳពុកម្តាយ យាយតាដែលគាត់នៅរស់រានមានជីវិត។ តាមទម្លាប់ នៅថ្ងៃ ១៤ រោច តាមគេហដ្ឋាននីមួយៗ រៀបចំសែនជីដូនជីតាដែលចែកឋានទៅហើយ ខ្លះទៀតក៏និមន្តព្រះសង្ឃចម្រើនព្រះបរិត បង្សុកូល ហើយអញ្ជើញអ្នកជិតខាងមកចូលរួមទៀតផង។ ថ្ងៃនេះចាត់ទុកជាថ្ងៃទីមួយក្នុងបុណ្យសែនដូនតា ហៅថាថ្ងៃទទួលដូនតា។ ពេលយប់ មាមីងបងប្អូននាំគ្នាទៅវត្តស្តាប់ព្រះសង្ឃសម្តែងធម៌ទេសនាអំពីអត្ថន័យបុណ្យភ្ជុំបិណ្ឌ សែនដូនតា។

បន្ទាប់មក នៅថ្ងៃ ១៥ រោច ឬថ្ងៃភ្ជុំបិណ្ឌ ពុទ្ធបរិស័ទយកចង្ហាន់ទៅវត្តប្រគេនព្រះសង្ឃ ធ្វើពិធីបង្សុកូលទ្ទិសមគ្គផលជូនទៅដល់ដួងវិញ្ញាណក្ខន្ធអ្នកដែលចែកឋានទៅហើយ រួចហើយអញ្ជើញពិសាបាយរួមគ្នានៅក្នុងវត្តតែម្តងយ៉ាងកក់ក្តៅ។ ក្នុងបរិវេណវត្តក៏មានកម្មវិធីសិល្បៈ ល្បែងប្រជាប្រិយ បង្កើតបរិយាកាសសប្បាយរីករាយ និងពោរពេញដោយអត្តសញ្ញាណជាតិ។

នៅថ្ងៃបញ្ចប់របស់បុណ្យសែនដូនតា មាមីងក៏យកចង្ហាន់មកវត្តប្រគេនព្រះសង្ឃ ក្រោយពេលឆាន់គឺព្រះសង្ឃដារបង្សុកូលជាកិច្ចបញ្ចប់។ ថ្ងៃ ១កើត ខែអស្សុជ ហៅថាថ្ងៃសែនជូនដូនតា។ ក្នុងថ្ងៃនេះ មាមីងបងប្អូនជនជាតិ ខ្មែរ ជូនដំណើរដូនតាដោយទូកតូចៗ ឬសំពៅដែលធ្វើពីស្រទបចេក។ នៅលើទូកមានរូបទីងមោងពីរដាក់នៅក្បាលនិងកន្សៃទូកចាត់ទុកជាអ្នកអមដំណើរ មានទង់ក្រពើធ្វើពីក្រដាសលម្អខាងលើទូក ឬសំពៅ។ ក្រៅពីនោះ ដាក់អង្ករ អំបិល ល្ង ប្រាក់។ល។ នៅខាងក្នុងទូក ហើយដាក់បណ្តែតទឹកតាមព្រែក ទន្លេជិតផ្ទះដើម្បីជូនដំណើរដូនតាជាកិច្ចបញ្ចប់។ ពិធីនេះមានកន្លែងខ្លះជូនដំណើរដូនតាតាមផ្ទះ ខ្លះទៀតធ្វើនៅតាមវត្តក៏មានដែរ។

រៀងរាល់ឆ្នាំ ក្នុងឱកាសបុណ្យទានរបស់ជនជាតិ ខ្មែរ អាជ្ញាធរមូលដ្ឋានបានចាត់ចែងក្រុមការងារអញ្ជើញមកសួរសុខទុក្ខ ចូលរួមប្រសិទ្ធពរ និងប្រគេនពរ ប្រគេនទេយ្យទានសមាគមព្រះសង្ឃសាមគ្គីស្នេហាជាតិ ព្រះសង្ឃគ្រប់ព្រះអង្គ គណៈកម្មការវត្ត អ្នកមានប្រជាប្រិយភាព ពុទ្ធបរិស័ទ ខ្មែរ និងគ្រួសារគោលនយោបាយទាំងឡាយនៅបណ្តាខេត្ត ក្រុង៖ កឹនធើ កាម៉ាវ វិញឡុង និងមូលដ្ឋានផ្សេងៗ ទៀត។

លោកស្រី ថាច់ ធីគីមសាង នៅអនុសង្កាត់លេខ ៥ សង្កាត់ ភូលើយ ទីក្រុង កឹនធើ មានប្រសាសន៍ថា៖ “ឱកាសថ្ងៃបុណ្យសែនដូនតាម្តងៗ ខ្ញុំសប្បាយចិត្តខ្លាំងណាស់ព្រោះមានកូនចៅមកជួបជុំ រួមគ្នាដាំស្លម្ហូបអាហារប្រពៃណីសម្រាប់សែនដូនតា បុព្វការីជន ជាពិសេសគឺក្នុងថ្ងៃសែនជូន”។


បុណ្យសែនដូនតារបស់មាមីងបងប្អូនជនជាតិ ខ្មែរ នៅភាគខាងត្បូងនៃប្រទេស វៀតណាម ក៏ជាឱកាសមួយសម្រាប់ចាស់ៗ ក្រើនរម្លឹក ផ្តែផ្តាំកូនចៅឲ្យរស់នៅតាមគន្លងធម៌ ជៀសវាងអបាយមុខ ប្រកបដោយប្រយោជន៍ដល់គ្រួសារនិងសង្គម កុំដើរខុសគន្លងនាំឲ្យកើតសេចក្តីវិនាសតាមរយៈអប់រំបរាភវសូត្រក្នុងរដូវកាន់បិណ្ឌ ព្រះសង្ឃសូត្រនៅតាមវត្តរាល់ពេលព្រឹកព្រលឹម។ ទន្ទឹមនោះ តាមរយៈបុណ្យសែនដូនតាក៏បញ្ជាក់នូវចំណងសាមគ្គីភាព ជិតស្និទ្ធថែមទៀតរវាងក្រុមគ្រួសារ សាច់ញាតិនិងអ្នកភូមិផងរបងជាមួយផងដែរ៕